Tankane
sokneprest Lene Gåsvatn delte desse tankane med oss:
Dette er
refleksjonar som – fint sagt – kom til meg då me øvde på nummeret Kor Gøttj
song i lag med Blæst’n. Og av alle, er det Hans Rotmo som inspirerer meg til
det eg no skal seia:
Sjølv eg har
såpass til forstand at eg forstår kvifor han vart så populær. Fordi: Om han
ikkje akkurat skriv til oss, så skriv han om folk me kjenner svært godt.
For
eksempel kjenner både Hans Rotmo og eg folk som må ha det rundvaska til jul.
Kvar enn dei måtte ta energien ifrå.
Og i
likheit med mora til Hans Rotmo vil eg gjerne ta fram både engla, stall og raud
girlander.
Om me
ikkje likar å omgje oss med pyntegjenstandar til vanleg, så gjer det seg svært
godt med jula.
Vesle
Hans Rotmo var med og kleiv opp ferr å sjå ka som var inni den
julestjerna som brann som hu ha brinni.
Herleg! Der
har du bror min. Han som alltid skulle finne ut av ting og forske på korleis
det hang saman. Heldigvis hadde han respekt for straum etter å ha lært på den
ubehagelege måten.
Vesle Rotmo
klatrar opp for å sjå kva som er inni den lysande julestjerna. Det kunne
gjerne bror min også gjort. Og mange andre.
Kva finn
med der? Truleg noko så kjedeleg som ein lampehaldar med pære. Faktisk så
trivielt og lite pent at det er greitt å kamuflere heile greia med ei glitrande
stjerne som lyset kan skine igjennom.
Kva
som er inni?
Eit
herleg spørsmål som driv verda framover. Og kanskje også innover.
Me tek
det med oss – ikkje berre når me nysgjerrige og forventningsfulle skal pakke
opp gåvene som måtte liggja under treet, men også til alt dette som fyller vårres
jul med forventning og press, tradisjon og kommersialitet i meir eller
mindre skjønn foreining:
Kva er
det som ligg inni, under og bak alt i hop?
Eit nyfødt, lite barn. Sveipt og lagt i ei krubbe fordi det ikkje var plass for dei i
herberget.
Visstnok
skulle han vere både frelsar og glede for alt folket. Visstnok skulle han vera –
ikkje berre vårres jul, men også vårres frelsar og vårres
glede.
Han er
det som er inni jula – og julas djupaste meining. Merk presensforma: Han er!
Han er
eit mysterium det er vel verd å bruke både tid og energi på å forske på og
finne ut av.