Turstiane på Torvikfjellet ferdig merka

Dei flotte fjellområda mellom Torvika og Stangvika er no gjort enda meir tilgjengeleg for turfolket.

Innsendt bidrag av Rita Helen Aarnes

Publisert 29.08.2021 - 10:56 Sist oppdatert 29.08.2021 - 10:59

Randi Lysø og Svein Aarnes har dei siste åra lagt ned mykje arbeid med å merka turstiane på Torvikfjellet. Sist fredag vart ein liten milepæl passert i så måte. Då vart stigen frå Nestusetra til Strengaløå og vidare til Sivertvarden merka opp og skilta.

Nymerking og oppfrisking

I tillegg til nymerkinga, vart merkinga av stien frå Sivertvarden og over til Engellivarden og vidare til Altertjønnin gått over og friska oppatt med ny farge. Det vart samtidig sett opp skilt merka Torvik ved vintermerkinga til Strengen, sik at turgåarar i området no har fleire merka turmål å velge i eller kan prøve gå ei lengre rute om ønskeleg.

Det er greit å ta med at det frå før er merka sti frå setrene i Torvik til Middagssteinen og Storsetra. Det er dessutan merking frå turboksen på Storhaugen fram til Storsetra. Merkarane har sett opp kassar der folk kan registrere turen i turboka, både ved Middagssteinen, Storhaugen, Torviksetrene, Strengaløå, Sivertvarden og Engellivarden. Det finst vidare turkassar med bok ved Holtavarden og Litlstrengen som andre har sett opp tidlegare.

Vi som har merka desse stiane i området, håpar folk vil finne greit fram og nytte seg av stinettet framover, både i haust og kommande tursesongar, - sommar som vinter. Det er ikkje tvil om at det finst utruleg mykje fin fjellnatur i Surnadal kommune, til bruk for oss alle.

Strengaløå sig sakte men sikkert saman, slik mange liknande bygningar frå fortida. Men enno lever historiene om dei som arbeidde her for nokre mannsaldrar sidan.

Minner frå seterlivet

Ei litt artig poeng å nemne i samanhengen er at mor til Randi, Karen Mikkelsen (f. Hamnes), var med som onnataus på Strengaløå då dei slo marka der i 1940. Strengaløå framstår ikkje som den gongen, men ein kan også i dag ta ein kvil eller raste ved det som er att av dei gamle vêrbitte stokkane.

Ei anna historie knytt til Strengaløå, er denne: Eli Aarnes, fødd Bæverfjord og frå Sjøheim, fortalde at ho rasta ved denne løa då ho var på saueleiting saman med svogeren sin Ola Høgheim i 1918. Det var mindre enn to veker før yngste sonen hennar Magnar vart fødd. Det gjekk bra, sa Eli, for svogeren min gjekk framfor meg og sa nett kor eg skulle gå. Sauene fann vi óg. Denne historia fortalde Eli til Svein Aarnes i gravferda til Svein Hamnes. Svogeren hennar Ola var for øvrig gift med Marit Bolme frå Bursøya i Rindal.

Diktet om ei løe

Kanskje kan dette diktet, skrive av Grete Moen Aarnes, inspirere turgåarar til å utforske stiane, og ikkje minst seterstølar og løer i nærområdet, før siste stokken fell ned.

Merkarane ønskjer alle god tur og håpar at vandringane i dette flotte området vil gi påfyll for kropp og sjel.

Stilt vitne

Eg kom til ei gammel løe

langt i frå folk og veg

Det lyste på vêrslete tømmer

Eg gjekk dit med varsame steg

Eg sette meg ned i gluggen

La panna mot gråe veggen

Eg lytta og kjente ei skjelving

som førte meg langt atti tida

Så tala ho stille til meg

og tok meg på vandring i arven